Onderbreken, in de rede vallen van iemand tijdens een discussie. Doe je dat, dan wordt dit een interruptie genoemd (een onderbreking).
interrumperen werkw.Uitspraak: [ɪntərʏm'perə(n)] Verbuigingen: interrumpeerde (verl.tijd enkelv.) Verbuigingen: heeft geïnterrumpeerd (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen (iemand die praat) onderbreken formeel Voorbeelden: `Mag ik je ...
[Nederlands] In de rede vallen
onderbreken; in de rede vallen
interromperen (toon de herkomst via de etymologiebank)
onderbreken
Onderbreken, in de rede vallen van iemand tijdens een discussie. Doe je dat, dan wordt dit een interruptie genoemd (een onderbreking).
1) Bemiddelen 2) Hinderen 3) In de rede vallen 4) Ingrijpen 5) Interfereren 6) Interveniëren 7) Onderbreken 8) Storen 9) Tussenbeikomen 10) Tussenkomen
1) Bemiddelen 2) Hinderen 3) In de rede vallen 4) Ingrijpen 5) Interfereren 6) Interveniëren 7) Onderbreken 8) Storen 9) Tussenbeikomen 10) Tussenkomen