de werf zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ wɛrf ] Verbuigingen: werven (meerv.) 1) plaats waar schepen gebouwd of hersteld worden Voorbeeld: 'elke twee jaar voor onderhoud naar de werf' Synoniem: scheepswerf 2) plaats of terrein waar iets gebouwd of aangelegd wordt Voorbeeld: 'Verboden op de werf te komen.' Synonie...
1) Kaai 2) Dries 3) Herstelplaats 4) Scheepsbouwbedrijf 5) Plaats waar schepen hersteld worden 6) Bouwterrein voor schepen 7) Bouwterrein 8) Bouwplaats voor schepen 9) Bouwplaats 10) Boerenplaats 11) Zate 12) Scheepshelling 13) Maal 14) Herstelplaats voor schepen 15) Onbebouwde grond om huis 16) Helling 
1> in de binnenvaart een verkorting van scheepswerf , maar eigenlijk: elk terrein waarop werkzaamheden plaats vinden; ook werft genoemd. In de scheepvaart dus terrein waarop hellingen voor de bouw of reparatie van schepen gelegen zijn. De term werf wordt vaak ook gebruikt als synoniem van helling. [Afbeelding werven met langshelling , idem m...
Werkplaats waar schepen worden gebouwd of hersteld.
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Werf``] Eene inrigting, digt aan het water gelegen tot den scheepsbouw en de herstelling van schepen. Zie ook Arsenaal
keer - Jaar van herkomst: 1240 (Bern. )
Dorpsterp op het Zeeuwse oudland. Zie ook vliedberg, kasteelberg of motte. Ook op het Noord-Hollandse Marken heten de terpen, waar meerdere huizen op staan, werven.
keer (toon de herkomst via de etymologiebank)
•een scheepswerf. •een plaats waar goederen gestapeld liggen. •"(België)" een bouwterrein.
[I] (gewestelijk) wilg [II] onbebouwde ruimte rond een huis [III] werkplaats voor schepen
VOC - Scheepsbouw : bouwplaats voor schepen.