belemmeren werkw. Uitspraak: [ bəˈlɛmərə(n) ] Afbreekpatroon: be·lem·me·ren Vervoegingen: belemmerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft belemmerd (volt.deelw.) ervoor zorgen dat iets niet kan gebeuren of dat iemand iets niet kan doen Voorbeelden: 'de toegang belemmeren' , 'het vrije uitzicht belemmeren' , 'iemand in zijn vrijh...
1) Retarderen 2) Verhinderen 3) Verstoppen 4) Ophouden 5) Verstoren 6) Vertragen 7) Handicappen 8) Impediëren 9) Remmen 10) Hinderen 11) Beperken 12) Embarrasseren 13) Tegenhouden 14) In de weg staan 15) Dwarsbomen 16) Uitscheiden 17) Obstrueren 18) Boycotten 19) Benadelen 20) Afremmen 21) Bemoeilijken 
(ver)hinderen
hinderen (toon de herkomst via de etymologiebank)
niet verder laten gaan vb: hij belemmert de doorgang met dat hek Synoniemen: tegenhouden afhouden afwenden beletten onderdrukken weerhouden stremmen stuiten Tegenstellingen: bevorderen stimuleren
•een factor vormen die een gebeurtenis of handeling (bijna) onmogelijk maakt.
(ver)hinderen