toedichten werkw. Uitspraak: [ 'tudɪxtə(n) ] Afbreekpatroon: toe·dich·ten Vervoegingen: dichtte toe (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft toegedicht (volt.deelw.) beschouwen als de oorzaak, de maker, bezitter van Voorbeeld: 'jezelf alleen maar goede eigenschappen toedichten' Synoniem: toeschrijven aan ...
1) Aanwrijven