I culmineren werkw. Afbreekpatroon: cul·mi·ne·ren Vervoegingen: culmineerde (volt.deelw.) Vervoegingen: geculmineerd (volt.deelw.) het hoogste punt bereiken, het toppunt bereiken II culmineren werkw. Afbreekpatroon: cul·mi·ne·ren resulteren in, uitmonden in 
1) Zijn toppunt bereiken 2) Het hoogtepunt bereiken 3) Het toppunt bereiken 
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Latijn) het hoogste punt bereiken, de crisis doorstaan, zinspeling op den doorgang van een ster door het bovendeel van den meridiaan: de culminatie; van Latijn culmen = top.
zijn toppunt bereiken
Zijn toppunt bereiken
zijn toppunt bereiken (toon de herkomst via de etymologiebank)
in het culminatiepunt staan, het toppunt bereiken
Een hemellichaam culmineert als het op de plaatselijke meridiaan staat. De plaatselijke meridiaan is een denk beeldige lijn. Die loopt van het zuiden recht over je hoofd naar het noorden. Anders gezegd: het is de lijn, die het zuidpunt, het zenit en het noordpunt met elkaar verbindt. Staat een hemellichaam op de plaatselijke meridiaan, dan staat he...