aanhalen werkw. Uitspraak: [ ˈanhalə(n) ] Afbreekpatroon: aan·ha·len Vervoegingen: haalde aan (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft aangehaald (volt.deelw.) 1) naar je toetrekken en strelen Voorbeeld: 'je vriendinnetje aanhalen' Synoniemen: : liefkozen, knuffelen 2) strakker maken Voorbeeld: 'de banden met Eur...
1) Liefkozen 2) Aai 3) Aaien 4) Aaiing 5) Aanhaling 6) Aanrijgen 7) Aanschrappen 8) Liefkozing 9) Citeren 10) Strakker aantrekken 11) Gestreel 12) Aansjorren 13) Aanstrepen 14) Aantrekken 15) Aanvoeren 16) Strelen 17) Naar zich toehalen 18) Verscherpen 19) Op de hals halen 20) Knuffelen 21) Streling 
aantrekken
ophalen, in de herinnering terugroepen, in herinnering brengen, er weer over spreken. - Voorbeeld: ‘Toen ze alleen waren, haalden ze hun vroegere streken aan’
1> van de wind: in kracht toenemen. 2a> aantrekken, naar zich toe halen. DE ZEILEN AANHALEN: hiermee bedoelt men: de schoten aanhalen; de zeilen meer midscheeps trekken. HET SCHIP AANHALEN: hiermee bedoelt men eigenlijk de trossen aanhalen; strakker zetten. b> het inhalen van de lijnen aan de zegen, waarmee men dan de zegen naar zich toe tr...