aanmerken werkw. Uitspraak: [ 'anmɛrkə(n) ] Afbreekpatroon: aan·mer·ken Vervoegingen: merkte aan (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft aangemerkt (volt.deelw.) kritiek hebben op iets of iemand Voorbeelden: 'Op haar valt niets aan te merken.' , 'altijd iets aan te merken hebben' Synoniemen: afkeuren beschouwen 
1) Afdingen 2) Beschouwen 3) Beschouwen als 4) Bestempelen 5) Hakken 6) Afkeuren 7) Kritiek leveren 8) Aangeven 9) Zeggen 10) Als bedenking opperen 11) Een bedenking opperen 
ter afkeuring opmerken