accepteren werkw. Uitspraak: [ ɑksɛpˈterə(n) ] Afbreekpatroon: ac·cep·te·ren Vervoegingen: accepteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geaccepteerd (volt.deelw.) 1) aannemen Voorbeeld: 'een uitnodiging accepteren' Antoniem: weigeren 2) (omstandigheden) nemen zoals ze zijn Voorbeeld: 'jezelf accepteren...
1) Acceptatie 2) Pikken 3) Aannemen 4) Aanvaarden 5) Ontvangen 6) Velen 7) Goedkeuren 8) Goedvinden 9) Slikken 10) Nemen 11) Dulden 
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] zich tot betaling van een wissel verbinden door zijne handtekening daarop te zetten.
aannemen
Aanvaarden (akkoord gaan met) een levering.Een risicomaatregel tegen een bedreiging, waarbij een bewuste en weloverwogen beslissing wordt genomen om de bedreiging te laten voortbestaan, nadat is vastgesteld dat dat voordeliger is dan het nemen van een andere risicomaatregel. De bedreiging moet wel doorlopend worden bewaakt om te zorgen dat deze aanvaardbaar blijft.
verbintenissenrecht: aanvaarding van een aanbod, een beding of wissel. Wordt het aanbod ~ dan zijn beide partijen gebonden ...
overnemen, ermee akkoord gaan vb: ik kan zo'n duur cadeau niet accepteren! Synoniemen: aannemen aanvaarden Tegenstellingen: afwijzen versmaden
• [ov] aanvaarden. • [ov] aannemen, graag ontvangen.
aannemen
Accepteren is aanvaarden, ergens akkoord mee gaan. Je kunt ook iemand accepteren. Als je iemand accepteert, ben je tevreden met hoe iemand is (bijvoorbeeld dat je oké vindt dat iemand een grote neus heeft). [basiswoordenlijst groep 6]