de afschuiving zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: af·schui·ving Verbuigingen: afschuivingen (meerv.) Verbuigingen: afschuivinkje (verkleinwoord) 1) een geologische breuk waarbij delen van een planeetkorst uit elkaar getrokken worden enhet gesteente in tweeën gebroken, waarna één blok langs het schuine breukvlak van het andere naar ...
1) Natuurlijk proces 
het verplaatsen van een deel van een grondlichaam door overschrijding van het evenwichtsdraagvermogen
• [geologie] een geologische breuk waarbij delen van een planeetkorst uit elkaar getrokken worden enhet gesteente in tweeën gebroken, waarna één blok langs het schuine breukvlak van het andere naar beneden glijdt. • [grondmechanica] een vorm van bezwijking bij dijken en andere grondkerende constructies waarbij de ene grondlaag zich ten opzic...
Def.: verschuiving van een gedeelte van de aardkorst naar beneden
Def.: verzamelnaam voor faalmechanismen waarbij beweging van toplaag en eventueel andere lagen langs het talud plaatsvindt. Toelichting: Een van de faalmechanismen is het evenwichtsdraagvermogen, bij overschrijding vindt afschuiving plaats.
rechtsgeschiedenis: mogelijkheid onder de vervallen armenwet van een gemeentebestuur of burgerlijke instelling van weldadigheid ...