afstompen werkw. Afbreekpatroon: af·stom·pen Verbuigingen: stompte af Vervoegingen: afgestompt (volt.deelw.) 1) iemands tegenwoordigheid van geest nadelig beïnvloeden Voorbeeld: 'Hij is door dat geestdodende werk flink afgestompt.' 2) van zijn scherpheid beroven Voorbeeld: 'Dat harde ruwe oppervlak stompt je mes s...
1) Afknotten 2) Demoraliseren 3) Gevoelloos maken 4) Gevoelloos worden 5) Ongevoelig maken 6) Vervlakken 1) Demoraliseren 2) Tronqueren 3) Vervlakken 
• [erga] zijn scherpheid verliezen. • [ov] van zijn scherpheid beroven. • [ov] iemands tegenwoordigheid van geest nadelig beïnvloeden.