de arbiter zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ɑr'bitər ] Afbreekpatroon: ar·bi·ter Verbuigingen: arbiters (meerv.) 1) iemand die tijdens een sportwedstrijd oplet of er volgens de spelregels wordt gespeeld sport Voorbeeld: 'Supporters vallen de arbiter aan omdat ze het niet eens zijn met zijn beslissing.' Synoniem: scheid...
1) Bemiddelaar 2) Beroep 3) Goeman 4) Iemand die toenadering bewerkt 5) Juridische term 6) Kaartterm 7) Kamprechter 8) Middelaar 9) Referee 10) Scheidsman 11) Scheidsrechter 12) Sportterm 13) Umpire 14) Waardeerder 15) Wedstrijdfunctionaris 16) Wedstrijdleider 1) Bemiddelaar 2) Fluitist 3) Kamprechter 4) Referee 5) Scheidsman 6) Scheidsrechter 7) Umpire 8) Waardeerder 9) Wedstrijdleider 
scheidsrechter (toon de herkomst via de etymologiebank)
De persoon welke zelfstandig een biljartwedstrijd leidt. 
scheidsrechter
scheidsrechter
Scheidsman. ~ Zie ook: Arbitrage.
Scheidsman door partijen bij akte van compromis aangewezen tot het doen van uitspraak over geschillen.
[Let op: Spelling en uitleg uit 1920] een scheidsrechter. Terwijl de iudex in zijne beslissing aan het strenge recht gebonden was, kon de arbiter uitspraak doen volgens de aequitas. Zie ook het art. iudex op het einde.
arbitragerecht: soort rechtspreker; bij overeenkomst aangewezen scheidsman. Bijv. iedere handelingsbekwame, natuurlijke persoon ...