de arbiter zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ɑr'bitər ] Afbreekpatroon: ar·bi·ter Verbuigingen: arbiters (meerv.) 1) iemand die tijdens een sportwedstrijd oplet of er volgens de spelregels wordt gespeeld sport Voorbeeld: 'Supporters vallen de arbiter aan omdat ze het niet eens zijn met zijn beslissing.' Synoniem: sche...
1) Referee 2) Bemiddelaar 3) Sportterm 4) Juridische term 5) Wedstrijdleider 6) Middelaar 7) Beroep 8) Scheidsman 9) Waardeerder 10) Goeman 11) Umpire 12) Scheidsrechter 13) Wedstrijdfunctionaris 14) Kamprechter 15) Kaartterm 16) Iemand die toenadering bewerkt 
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Latijn), in Rome personen, die als scheidsrechters naar billijkheid tussen partijen uitspraak deden.
scheidsrechter
Scheidsman. ~ Zie ook: Arbitrage.
scheidsrechter (toon de herkomst via de etymologiebank)
[Let op: Spelling en uitleg uit 1920] een scheidsrechter. Terwijl de iudex in zijne beslissing aan het strenge recht gebonden was, kon de arbiter uitspraak doen volgens de aequitas. Zie ook het art. iudex op het einde.
arbitragerecht: soort rechtspreker; bij overeenkomst aangewezen scheidsman. Bijv. iedere handelingsbekwame, natuurlijke persoon ...
scheidsrechter
De persoon welke zelfstandig een biljartwedstrijd leidt.