articuleren werkw. Uitspraak: [ ɑrtiky'lerə(n) ] Afbreekpatroon: ar·ti·cu·le·ren Vervoegingen: articuleerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gearticuleerd (volt.deelw.) (woorden) zorgvuldig en duidelijk en uitspreken Voorbeeld: 'Ik kan je niet goed verstaan, je moet beter articuleren.' 
1) Praten 2) Woorden nauwkeurig uitspreken 3) Klanken nauwkeurig uitspreken 4) Uitspreken 5) Nauwkeurig spreken 6) De spraakklanken zorgvuldig vormen 7) Duidelijk spreken 8) Nauwkeurig uitspreken 
duidelijk uitspreken
(1) het vormen van een gewricht(2) nauwkeurig en duidelijk spreken
Duidelijk en nauwkeurig uitspreken van woorden en klanken, waardoor iedereen het goed verstaat.
duidelijk uitspreken (toon de herkomst via de etymologiebank)
rechtswetenschap: de stelling, de feiten en omstandigheden van het geval uitvoerig, met nadruk in procestaal beschrijve ...rechtswetenschap: nadrukkelijk. ...
Articuleren is woorden duidelijk uitspreken. [basiswoordenlijst groep 8]
duidelijk uitspreken Voorbeeld: Vervolgens verstond de ober mij niet goed en vroeg me beter te articuleren.