bedreigen werkw. Uitspraak: [ bəˈdrɛixə(n) ] Afbreekpatroon: be·drei·gen Vervoegingen: bedreigde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft bedreigd (volt.deelw.) (iemand) bang maken door iets te zeggen of te doen Voorbeeld: 'iemand bedreigen met een pistool' bedreigde dieren en planten (dieren en planten die met uitsterven worden bedrei...
1) Aanblaffen 2) Belagen 3) Dreigen 4) Een gevaar vormen 5) In het nauw drijven 6) Intimideren 7) Molesteren 1) Aanvallen 2) Belagen 3) Chanteren 4) Dreigen 5) Intimideren 6) Molesteren 
bang maken voor iets vb: de directie bedreigt de werknemers met ontslag
• [ov] iemand met een mogelijk gevaar confronteren.
dreigend bejegenen
strafrecht: onder bedreiging van geweld een persoon dwingen iets te doen, te laten of te dulden. ...vermogensrecht: soort wilsgebrek. Vorm van dwang die kan leiden tot vernietiging van een rechtshandeling. ...