beschimpen werkw. Uitspraak: [ bə'sxɪmpə(n) ] Afbreekpatroon: be·schim·pen Vervoegingen: beschimpte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft beschimpt (volt.deelw.) scheldwoorden roepen (naar iemand) Voorbeelden: 'politici die elkaar beschimpen' , 'Een verwarde man beschimpte alle voorbijgangers.' Synoniemen: : honen, uitschelden Synoni...
1) Aanfluiten 2) Bekladden 3) Beledigen 4) Bespotten 5) Honen 6) Lasterlijk beledigen 7) Met honende woorden overladen 8) Opproberen 9) Schelden 10) Smaden 11) Smalen 12) Spotten 13) Uitjoelen 14) Uitjouwen 15) Uitschelden 16) Verguizen 1) Aanfluiten 2) Beledigen 3) Bespotten 4) Honen 5) Katten 6) Opproberen 7) Schelden 8) Schrollen 9) Smaden 10) Smalen 11) Spotten 12) Uitjoelen 13) Uitjouwen 14) Uitschelden 15) Verguizen 
uitschelden (Govers & Willems 2008)
• [ov] met scheldwoorden overladen.