1) Deel van een schip 2) Gestel om een last op vast te leggen 3) Meerpaal 4) Scheepsuitrusting 5) Toestel op schip voor vastmaken ankertouw 6) Toestel voor het vastmaken van trossen 
stevige stelling voor op het schip om de ankertouwen te bevestigen, bestaande uit twee dikke stijlen met een dwarsbalk erover. Etymologisch staat beting in verband met bijten; er waren kerven in `gebeten` om meer houvast voor de touwen te geven [zie ook: speen].
inrichting tot het vastleggen van trossen (toon de herkomst via de etymologiebank)
gestel tot het vastleggen van trossen
Def.: zware verticale balk, die aan de onderkant op de kiel of de voorsteven rust en boven op het voorschip door het dek heen steekt Toelichting: Dient voor het beleggen van een ankertros of sleeplijn.
1> constructie van twee verticale palen of buizen met een horizontale balk of buis daartegen aan; de sleepbeting. Eigenlijk een dubbele kruisbeting, mogelijk ook H-beting, geheten. O.a. in het Fries als beding betitelt. Elk der verticale palen worden somtijds betingstijl, speen of monnik, het horizontale deel betingslaper genoemd. [ Afbeel...
Constructie van twee zware stijlen (de spenen) die zijn verbonden door een zware balk (het juk); het geheel dient om de ankerkabel of -ketting aan vast te maken als het schip voor anker ligt.
VOC - Scheepsbouw : stevig gestel voor het beleggen van touwwerk; betingbalk: horizontale belegbalk; betingspenen: verticale stijlen, waaraan de betingbalk is bevestigd.