de blamage zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ bla'maʒə ] Afbreekpatroon: bla·ma·ge Verbuigingen: blamages (meerv.) iets schandelijks waardoor je je moet schamen Voorbeelden: 'De zware nederlaag van het eerste team is een blamage voor de vereniging.' , 'Het domme optreden van de minister was een blamage.' Synoniemen: : afgang, schande Syno...
1) Laster 2) Gezichtsverlies 3) Schande 4) Grote nederlaag 5) Te schande maken 6) Oneer 7) Smet 8) Afgang 9) Fiasco 
afgang
afgang (toon de herkomst via de etymologiebank)
•een afgang veroorzaakt door eigen falen.