blank bijv.naamw. Uitspraak: [ blɑŋk ] 1) zonder kleur Voorbeelden: 'een blanke huid' , 'het blanke ras' Synoniemen: : wit, licht blanke saus (lichtgekleurde saus van eidooiers en olie of van bloem en boter) 2) blank staan (vol water of onder water staan) 'Door de lekkage staat de keuken blank.' Synoniemen: bleek...
1) Albast 2) Overstroomd 3) Kleurloos 4) Glanzend 5) Volkomen wit en onbedrukt 6) Niet rijmend 7) Niet rijmen 8) Rein 9) Zonder pigment of kleur 10) Wit en zonder kleurverschil 11) Maagdelijk 12) Helder 13) Vrij van kleurvariatie 14) Helder wit 15) Munt 16) Helderwit 17) Kleur 18) Witglanzend 19) Vroegere Nederlandse munt 
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] wit, kleine zilveren munt van 6 duiten, (Frans denier blanc) sprw. ‘Ga met God en drie blanken!’ tot iemand, die met weinig geld op zak onder Gods hoede de wijde wereld wordt ingestuurd.
glans - Voorbeeld: ‘Het kastje daarnevens in donkere blank en de koperen hangsels en slotbelegsels blinkend lijk lachende ogen daarop’
blinkend, wit
Ook: schuimblank. Blok schuim waaruit een zeilplank wordt gevormd. Meestal van polyethyleen, soms van polystyreen. Het vormen noemt men shapen.
blinkend, wit (toon de herkomst via de etymologiebank)
kleurloos. Blanke lak.
ongekleurd of ongeverfd vb: de bank is van blank hout
•verwijzend naar iemand met witte (eigenlijk roze) huidskleur. •niet beschreven of bedrukt (+audio)
zie bisty.
(huidskleur) Blank of wit is een huidskleur (of het ontbreken daarvan) met weinig pigment in tegenstelling tot de huidskleur van kleurlingen of zwarte mensen. [basiswoordenlijst groep 5]