burijn zelfst.naamw. Afbreekpatroon: bu·rijn Verbuigingen: burijnen (meerv.) Verbuigingen: burijntje (verkleinwoord) 1) een handsteekbeitel met een vierkante stift waarvan de punt ruitvormig is geslepen, die o.a. wordt gebruikt door de graveur, koperslager en de edelsmid 2) een sterrenbeeld zichtbaar aan het zuidelijk h...
1) Etsnaald 2) Gereedschap 3) Graveergereedschap 4) Graveerijzer 5) Graveernaald 6) Graveernaald (stift) 7) Handgereedschap 8) Ponsoen 9) Stift 1) Etsnaald 2) Ponsoen 3) Stift 
graveerstift (toon de herkomst via de etymologiebank)
Stalen stift met een meestal ruitvormige of driekantige doorsnede, aan de voorkant schuin afgeslepen. De stift is gevat in een knopvormige houten greep. Zie gravure.
[kunst tot de renaissance] Stalen stift in houten handvat, met een schuin afgeslepen, ruitvormige of driekantige doorsnede, die gebruikt wordt voor het graveren van lijnen in de koperplaat voor het maken van een gravure.
Gereedschap dat bij het drukken wordt gebruikt voor het graveren van metalen platen of kopse houtblokken en dat bestaat uit een klein stalen staafje, vierkant of ruitvormig in doorsnede, met een scherpe punt en een halfrond houten handvat dat in de handpalm past. Binnen een archeologische context verwijst de term naar een specifieke vuistbijl of kl...