de bètastraling zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: bè·ta·stra·ling Verbuigingen: bètastralingen (meerv.) Verbuigingen: bètastralinkje (verkleinwoord) ioniserende straling bestaande uit elektronen of positronen. . 1 definitie...
1) Straling 
Stroming van elektronen of positronen die worden afgegeven door een atoomkern tijdens een bepaald soort radioactief verval