coaten werkw. Uitspraak: [ 'kotə(n) ] Afbreekpatroon: coa·ten Vervoegingen: coatte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gecoat (volt.deelw.) (een oppervlak) met een laag bedekken door spuiten, sproeien, gieten of verven Voorbeelden: 'Coaten doe je om een materiaal roestvrij of chemisch resistent te maken of om een laagje aan te brengen...
1) Insmeren 2) Lakken 3) Van een deklaag voorzien 1) Insmeren 
van een deklaag voorzien (toon de herkomst via de etymologiebank)
van een deklaag voorzien
Het bedekken van een oppervlak met een laag van een bepaalde substantie, vooral een laag die erop wordt uitgesmeerd.