commanderen werkw. Uitspraak: [ kɔmɑnˈderə(n) ] Afbreekpatroon: com·man·de·ren Vervoegingen: commandeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gecommandeerd (volt.deelw.) op korte en dwingende toon opdrachten geven Synoniem: bevelen commandeer je hondje en blaf zelf (<antwoord als iemand je bevelen geeft terwijl je dat niet pas...
1) Aanvoeren 2) Bevel voeren 3) Bevelen 4) Bevelvoeren 5) Decreteren 6) Dwingen 7) Gebieden 8) Gelasten 9) Leiden 10) Leidinggeven 11) Opdragen 12) Taalkundige term 13) Verordenen 14) Verordonneren 1) Aanvoeren 2) Bevelen 3) Bevelvoeren 4) Decreteren 5) Dwingen 6) Gebieden 7) Gelasten 8) Koeioneren 9) Leiden 10) Leidinggeven 11) Opdragen 12) Ordonneren 13) Verordenen 14) Verordonneren 
bevelen (toon de herkomst via de etymologiebank)
bevelen geven vb: ik laat me niet door hem commanderen
bevelen
bevelen