de commandeur zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: com·man·deur Verbuigingen: commandeurs (meerv.) 1) iemand die het bevel voert, gewoonlijk over strijdkrachten 2) officiersrang bij de zeemacht, tussen die van kapitein en schout-bij-nacht in en commodore bij de landmacht, resp. luchtmacht 3) iemand met ee...
1) Bevelhebber 2) Bevelhebber bij de marine 3) Commodore 4) Marineofficier 5) Marineonderofficier 6) Militaire rang 7) Opperofficier 8) Rang bij de marine 1) Commodore 2) Opperofficier 
een van de hoogste rangen bij ridderorden; officiersrang bij de marine (toon de herkomst via de etymologiebank)
bepaalde rang van vlagofficier bij de marine
laagste rang van vlagofficier bij de marine
(1) Ook: one-star admiral. Vroegere rang tussen schout-bij-nacht en kapitein-ter-zee. Zie ook Officieren. (2) Baas op een scheepswerf. (3) Walvisvaartkapitein. Op de Waddeneilanden vindt men nog een aantal commandeurswoningen.
[Onderdelen van een fiets] Handeltje voor de derailleurbediening, klassieke positie is op de onderbuis. Licht, goedkoop en betrouwbaar, maar niet zo handig te bereiken in een steile klim.