de constitutie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ kɔnsti'ty(t)si ] Afbreekpatroon: con·sti·tu·tie Verbuigingen: constituties (meerv.) 1) de inrichting van een staat op basis van een grondwet of van wetten en gebruiken poliek Voorbeeld: 'In Nederland bepaalt de grondwet de constitutie, terwijl het Verenigd Koninkrijk ee...
1) Lichamelijke gesteldheid 2) Gestel 3) Staatsregeling 4) Lichaamsgestel 5) Lichaamsbouw 6) Bestel 7) Vaststelling 8) Gestel van een organisme 9) Verordening 10) Fysiek 11) Regeringsreglement 12) Grondwet 
grondwet
Grondwet.
grondwet
Gestel, gesteldheid..
1. Grondwet. 2. De wijze waarop een staat wordt bestuurd en is ingericht
totaal aan erfelijke eigenschappen
staatsregeling, grondwet (Pleysier 2007)
grondwet; gestel (toon de herkomst via de etymologiebank)
Wordt ook wel grondwet genoemd. Hierin staan de rechten en plichten van volk en vorst.
staatsrecht: grondwet;manier waarop de staat is ingericht. ...
volmacht
Constitutie is het complex van eigenschappen van lichamelijke en geestelijke aard welke de manier bepalen waarop het organisme functioneert en op allerlei invloeden reageert. Een aantal van deze eigenschappen is erfelijk, andere zijn verworven. Reeds in de oudheid was men gefascineerd door de grote verschillen tussen de mensen (individuen). Hippocr...
hoe je lichaam in elkaar zit en functioneert vb: vrouwen hebben vaak een zwakkere constitutie dan mannen Synoniem: gestel
Een 'constitutie' is een samenhangend geheel van regels die de fundamentele beginselen en hoofdregels beschrijven die betrekking hebben op de inrichting en organisatie van een staat, (internationale) organisatie of bedrijf, het bestuur er van en op de verhouding tussen die entiteit en zijn burgers, leden of medewerkers. In landen met een systeem va...
grondwet