de contra-indicatie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ 'kɔntraɪndika(t)si ] Afbreekpatroon: con·tra-in·di·ca·tie Verbuigingen: contra-indicaties (meerv.) omstandigheid waardoor een bepaalde behandeling of geneesmiddel niet kan worden toegepast medisch Voorbeeld: 'Een allergie voor een antibioticum is een contra-indicatie, er...
Argument tegen het uitvoeren van een bepaalde behandeling. 
tegenaanwijzing; een aanwijzing dat een bepaalde behandeling beter niet kan worden gedaan
Indicatie (bijvoorbeeld: een hoofdhuid- en-of haaraan-doening) waarbij je geen behandelingen mag toepassen.
tegenaanwijzing
reden om een bepaald geneesmiddel bij een bepaalde patiënt niet voor te schrijven of te gebruiken.
Een reden om iets niet te doen
Aandoeningen, ziekte of klacht (= indicatie) waarbij een bepaalde therapeutische behandeling (= therapie), waaronder medicijnen, niet (= contra-) mag worden toegepast. - Bij een absolute contra-indicatie mag de therapie beslist niet worden toegepast - Bij een relatieve contra-indicatie moet vooraf zorgvuldig worden afgewogen of de therapie wel of n...
rechtswetenschap: aanwijzing of omstandigheid die pleit tegen het nemen van een bepaalde maatregel, het voorschrijven van ...
Een 'contra-indicatie' of, vooral in België, een 'tegenaanwijzing' is een reden of omstandigheid om een bepaalde behandeling of geneesmiddel niet toe te passen. Contra-indicaties kunnen 'relatief' of 'absoluut' zijn.
een kenmerk van de patiënt dat een bepaalde behandeling uitsluit of minder gewenst maakt (vergelijk indicatie)
• [medisch] een reden om een behandeling of onderzoek niet uit te voeren.