delven werkw. Uitspraak: [ ˈdɛlvə(n) ] Afbreekpatroon: del·ven Vervoegingen: delfde, dolf (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gedolven (volt.deelw.) 1) (een graf) graven Voorbeeld: 'een graf delven' 2) uit de grond halen Voorbeeld: 'goud delven' 3) het onderspit delven (een strijd verliezen)...
1) Wroeten in aarde 2) Spitten 3) Uitspitten 4) Woelen in aarde 5) Uitgraven 6) Uit de aarde opgraven 7) Graven 8) Begraven 9) Uitdoen 10) Opgraven 
graven
Ontginning van hoogveengebieden, wordt ook wel turfsteken of afvenen genoemd. Zie droge vervening.
graven (toon de herkomst via de etymologiebank)
graven en uit de grond halen vb: in dit land wordt goud gedolven
• [ov] gravend iets winnen.
graven