de dendriet zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: den·driet Verbuigingen: dendrieten (meerv.) 1) uitloper van (het cellichaam van) een zenuwcel Voorbeeld: 'Als de neurotransmitters een dendriet van de volgende cel bereikt hebben, binden ze aan receptoren die zich op de dendriet bevinden.' 2) vertakkingen op een ijskristal
1) Aftakking 2) Deel van een zenuw 3) Fijne vertakking van een zenuwcel 4) Gesteente 5) Kalksteenfiguur 6) Kristal 7) Tak van een zenuwcel 8) Uitloper van een zenuwcel 9) Vertakking van een zenuwcel 10) Vertakte uitloper van een zenuw 11) Zenuwcelvertakking 12) Zenuwuiteinde 13) Zenuwuitloper 
minerale afzetting in de vorm van boom in gelaagd gesteente (toon de herkomst via de etymologiebank)
(uitlopers van) zenuwvezels
• [medisch] uitloper van (het cellichaam van) een zenuwcel.
minerale afzetting in de vorm van boom in gelaagd gesteente
één van de uitlopers van de zenuwcel. Het ontvangende einde van de zenuwcel. Waarna doorgegeven.
Korte uitloper van een zenuwcel.
zie Neuron.
vertakte structuur bij het cellichaam v-e neuron; ontvangt info v-d eindknoppen of andere neuronen
Korte uitloper van een zenuwstelsel (z.o. axon)..
Dendrieten kunnen in zeer grote aantallen per zenuwcel voorkomen. Zij zijn meestal kort, en sterk boomvormig vertakt. Dankzij deze vertakkingen kan een neuron impulsen uit een groot aantal eindigingen van axonen van andere cellen opnemen en geleiden naar het cellichaam.