de detonatie zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: de·to·na·tie Verbuigingen: detonaties (meerv.) 1) ontploffing (waarbij het reactiefront in de explosieve stof zich sneller voort dan de geluidssnelheid in die stof) 2) explosie in een verbrandingsmotor, die pingelen veroorzaakt 3) afwijking van de toon
1) Afwijking van de toon 2) Afwijking van toon 3) Explosie 4) Hard geluid 5) Het onzuiver klinken (muziek) 6) Knal 7) Ontlading 8) Ontploffing 9) Ontsteking 1) Explosie 2) Ontploffing 3) Toonafwijking 4) Valsheid 
Let op: Spelling van 1858 kraking der metalen in de smeltkroezen; ook de plotselinge, met gekraak gepaard gaande ontbranding, ontploffing. Detoneren, ontploffen
ontploffing (toon de herkomst via de etymologiebank)
ontploffing
Het tot explosie brengen van een (stabiele) springstof met behulp van een kleine hoeveelheid stof, die zeer gemakkelijk kan exploderen.
Heterogene explosie (zie aldaar) waarbij de verbranding zich met supersone snelheid voortplant door een schokgolf. Toelichting: Een schokgolf is een zich voortplantende drukverhoging die tijdens het passeren het medium samenperst, waardoor dit tot reactie wordt gebracht. De snelheid waarmee een schokgolf zich voortplant heet `detonatiesnelheid'. De...
Ongecontroleerde verbranding van de laatste restjes van een brandstofluchtmengsel in de cilinder van een ontstekingsverbrandingsmotor. Ook wel kloppen of pingelen genoemd.