diaklaas zelfst.naamw. Afbreekpatroon: dia·klaas Verbuigingen: diaklazen (meerv.) Verbuigingen: diaklaasje (verkleinwoord) een breuk in een gesteente, waarlangs geen of nauwelijks beweging heeft plaatsgevonden, maar waar het gesteente uit elkaar bewoog dankzij een extensief spanningsregime . 1 definitie...
1) Breuk in de aardkorst 2) Spleet in gesteenten 
spleet zonder dislokatie (toon de herkomst via de etymologiebank)