digraaf zelfst.naamw. (de) Afbreekpatroon: di·graaf Verbuigingen: digrafen (meerv.) Verbuigingen: digraafje (verkleinwoord) 1) een opeenvolging van twee lettertekens die samen één gesproken klank weergeven. Voorbeeld: 'In het Nederlands zijn de ch, ng en nk voorbeelden van een digraaf die één medeklinker weergeeft en de combina...
1) Lettercombinatie 2) Schriftteken 
Twee letters als één uitgesproken