het diminutief zelfst.naamw. Verbuigingen: diminutieven Verbuigingen: diminutiefje woord met achtervoegsel om aan te geven dat het als klein of geliefd wordt gezien 
1) Verkleinwoord 
woord waarvan het achtervoegsel over het algemeen aangeeft dat het als klein en/of geliefd wordt gezien; verkleinwoord
verkleinwoord
(Diminutief, Deminutivum) Een verkleinwoord Afgeleid van het Griekse dis- (uiteen) en het Latijnse minuere (klein(er) maken)
Uit de woordenlijst van de uitspraak; verkleinvorm van een zelfstandig naamwoord (bv. plankje).
diminutief (toon de herkomst via de etymologiebank)
Een diminutief is een aangepaste vorm van een zelfstandig naamwoord, waarbij een toegevoegde uitgang aangeeft dat je het woord als kleiner of beperkt moet zien. In het Nederlands maak je meestal diminutieven met de suffixen -je of ‑tje , of met de varianten -kje , ‑etje of -pje . Je kunt hiervoor ook de termen ve...