disconteren werkw. Uitspraak: [ dɪskɔn'terə(n) ] Afbreekpatroon: dis·con·te·ren Vervoegingen: disconteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gedisconteerd (volt.deelw.) de waarde (van een bedrag) naar een toekomstig tijdstip toerekenen financieel Voorbeeld: 'zorgkosten disconteren' 8 definities...
1) Escompteren 1) Kopen van een wissel 2) Te gelde maken 
Let op: Spelling van 1858 aftrekken, afrekenen. Disconto, aftrek van op eene somma te veel betaalde gelden; ook het aftrekken van provisiegelden; zie rabat; ook wisselhandel, wisseldisconto, met aftrek van zekere procenten
verwerken (toon de herkomst via de etymologiebank)
Onder disconteren verstaan we het kopen van waardepapieren als wissels en promessen, waarbij dan een vergoeding in rekening wordt gebracht. Dit wordt veel gedaan bij banken onderling en bij banken naar de Centrale Bank.
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Handel), escompteren, een wissel voor den vervaldag met een korting der rente tot den betaaltijd verkoopen of in betaling geven.
vóór de vervaldag verzilveren van wissel
Aankoop door de bank van een vordering (bv. een wisselbrief) - onder voorbehoud van betaling door de schuldenaar - en dit vóór de vervaldag.
Het berekenen van de huidige geldwaarde van toekomstige betalingen of vorderingen. Bij verkoop van de toekomstige vorderingen aan de bank wordt (de markt-) rente in mindering gebracht op de hoofdsom van de vordering.