de discus zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ 'dɪskʏs ] Afbreekpatroon: dis·cus Verbuigingen: discussen (meerv.) schijf die je ver weg gooit bij het discuswerpen sport 
1) Sportartikel 2) Sportartikel bij atletiek 3) Schijf 4) Werpschijf 5) Werptuig 6) Atletiekattribuut 7) Lichaamsdeel 
afgeplatte schijf die in de atletiek gebruikt wordt om mee te werpen wedstrijdonderdeel bij atletiek waarin discus geworpen wordt; het discuswerpen als onderdeel in de atletiek voorwerp of molecuul in de vorm van een discus; schijfvormig voorwerp schijf van kraakbeen tussen de botten van een gewricht, zoals in het kaakgewricht of tussen wervels in ...
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] zware metalen schijf; het slingeren daarvan behoorde sedert overoude tijden (men vindt den discus reeds in de Odyssee vermeld), tot de lichaamsoefeningen der Grieken.
werpschijf
Let op: Spelling van 1858 eene vlak uitgehoolde schijf van steen of metaal. De kunst van die te werpen, was een der gymnastieke spelen; ook het bord, waarop de hostiën bij de consecratie liggen; ook het middelste deel van eenen bloesem; eindelijk de schrijfvormige gedaante, waarin zich de hemelligchame...
schijf
Schijf, kraakbeenschijf..
Een opzwelling van de bloembodem die vaak nectar afscheidt. Alternatieven: honingschijf
schijf
Tussenwervelschijf.
werpschijf (toon de herkomst via de etymologiebank)
Het woord 'discus' komt van het Griekse δίσκος = plaat, schijf.
werpschijf
nectarklier in de bloem, min of meer schijfvormig of bandvormig