dispergeren werkw. Afbreekpatroon: dis - per - 'ge - ren Herkomst: «Latijn Vervoegingen: dispergeerde (verl.tijd ) Vervoegingen: heeft gedispergeerd (volt.deelw.) 1) het uiteen doen gaan (van lichtstralen) Voorbeeld: 'Het maken van een dispersie wordt dispergeren genoemd.' 2) een vaste stof verdelen in een andere stof 
1) Ontvlokken 2) Uiteen doen gaan 
Let op: Spelling van 1858 verstrooijen. Dispersie, verstrooijing
verdelen (toon de herkomst via de etymologiebank)