distingeren werkw. Afbreekpatroon: dis·tin·ge·ren Verbuigingen: distingeerde Vervoegingen: gedistingeerd (volt.deelw.) 1) onderscheiden, een verschil maken, een onderscheid maken 2) een voorkeur hebben voor, met onderscheid behandelen, voorrang geven aan 3) zich onderscheiden door kennis, uiterlijk, be...
1) Onderscheiden 
onderscheiden (toon de herkomst via de etymologiebank)