dobbelen werkw. Uitspraak: [ ˈdɔbələ(n) ] Afbreekpatroon: dob·be·len Vervoegingen: dobbelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gedobbeld (volt.deelw.) een spel met dobbelstenen spelen Spreekwoorden en zegswijzen • tegen elf ogen dobbelen (=weinig kans hebben) Naar de spreekwoorden 4 definities...
1) Dobbelspel 2) Een kansspel spelen 3) Gezelschapsspel 4) Gokken 5) Hazardspel 6) Kansspel 7) Knobbelen 8) Met dobbelstenen gooien 9) Rijfelen 10) Smakken 11) Spel 12) Teerlingen 1) Pieren 2) Rijfelen 3) Teerlingen 
met dobbelstenen werpen (toon de herkomst via de etymologiebank)
• [inerg] [spel] het spelen van een kansspel door het werpen van dobbelstenen, vaak om geld. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
met dobbelstenen werpen
met dobbelstenen werpen
dobbelspel Ruimere term: lichamelijke activiteiten naar specifieke context