de dokter zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈdɔktər ] Afbreekpatroon: dok·ter Verbuigingen: dokters (meerv.) iemand die als beroep heeft zieke mensen beter te maken Voorbeelden: 'naar de dokter gaan met een zere voet' , 'Als een kwaal moeilijk of ernstig is, stuurt de dokter je naar een specialist.' Synoniem: arts Synoniemen: arts genees...
1) Beroep 2) Sociaal beroep 3) Esculaap 4) Medicijnmeester 5) Tongkijker 6) Beoefenaar van de geneeskunst 7) Arts 8) Chirurgijn 9) Meester 10) Medicus 11) Geneesheer 12) Heelkundige 13) Heelmeester 14) Geneeskundigde 15) Pil 16) Vertrouwensberoep 17) Uitoefenaar van de geneeskunde 18) Geneeskundige 
iemand die op grond van een academische graad bevoegd is de geneeskunde te beoefenen, na de diplomering als basisarts nog onder supervisie van een begeleidend arts en na een specialisatieopleiding vervolgens als huisarts of als specialist huisarts iemand die voorwerpen repareert of abstracte zaken probeert te herstellen of verbeteren; reparateur
arts
arts (toon de herkomst via de etymologiebank)
wie een officiële bevoegdheid heeft om zieken te behandelen vb: je moet met die wond naar de dokter Synoniemen: arts geneesheer medicus
• [beroep] een arts, een geneesheer.
arts