durven werkw. Uitspraak: [ ˈdʏrvə(n) ] Afbreekpatroon: dur·ven Vervoegingen: durfde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gedurfd (volt.deelw.) niet bang zijn om risico's te nemen Voorbeeld: 'niet langs de afgrond durven te lopen' Synoniem: de moed hebben Jij durft! (<reactie op iemand die iets brutaals zegt of doet>) Synoniemen...
1) Aandurven 2) Avonturen 3) Beproeven 4) Ondernemen 5) Ondervinden 6) Riskeren 7) Vermeten 8) Verstouten 9) Wagen 1) Avonturen 2) Bestaan 3) De moed hebben 4) Het lef hebben 5) Lef hebben 6) Moed hebben 7) Niet bang zijn 8) Ondernemen 9) Riskeren 10) Wagen 11) Zich verstouten 
wagen (toon de herkomst via de etymologiebank)
• [inerg] "~ te" de moed hebben iets te doen. •De vorm "dorst" is in het noorden goeddeels verdrongen door de regelmatig zwakke vorm "durfde". •In de voltooide tijd wordt het deelwoord vaak vervangen door de onbepaalde wijs •Lijdende vormen zijn niet gebruikelijk.
[Vergeten woorden] (onr. darf, durfde, heeft gedurfd) nodig hebben, benodigen, behoeven [= Duits dürfen, verhaspeld met durren ‘durven’ tot durven ‘wagen’, ~ (nood)druft, derf ‘behoefte’, derven ‘ontberen, missen’]
wagen
wagen