duwen werkw. Uitspraak: [ ˈdywə(n) ] Afbreekpatroon: du·wen Vervoegingen: duwde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geduwd (volt.deelw.) (iets of iemand) verplaatsen door ertegen te drukken Voorbeelden: 'Je moet duwen, niet trekken!' , 'iemand naar voren duwen' Antoniem: trekken Synoniemen: : drukken, douwen iemand in een hoek duwen ...
1) Aanstoten 2) Aanzetten 3) Betasten 4) Dokken 5) Door druk verplaatsen 6) Douwen 7) Dringen 8) Druk uitoefenen 9) Drukken 10) Drukkend voortbewegen 11) Drummen 12) Een zet geven 13) Opschuiven 14) Persen 15) Poffen 16) Porren 17) Stampen 18) Steken 19) Sterk drukken 20) Stompen 21) Stoten 22) Stoten geven 1) Aanstoten 2) Douwen 3) Dringen 4) Drukken 5) Drummen 6) Opschuiven 7) Persen 8) Porren 9) Schuiven 10) Stoken 11) Stompen 12) Stoppen 13) Stoten 14) Voorschuiven 15) Vooruitduwen 16) Vooruitschuiven 17) Wringen 
voortschuiven (toon de herkomst via de etymologiebank)
door kracht uitoefenen proberen te verplaatsen vb: hij duwde tegen de paal, tot hij omviel Synoniem: porren
door drukking voortbewegen
door drukking voortbewegen
het met een duwboot, duwschip of opdrukker, of ander duwend vaartuig voortstuwen van één of meer andere vaartuigen. Vergelijk: opdrukken. DUWEND VAARTUIG: vaartuig dat gebruikt wordt om andere vaartuigen tegen hun achterzijde voort te duwen.
Duwen is het verplaatsen van een voorwerp door er met je lichaamsgewicht tegenaan te duwen.