enten werkw. Uitspraak: [ 'ɛntə(n) ] Afbreekpatroon: en·ten Vervoegingen: entte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geënt (volt.deelw.) 1) (een tak) op de stam van een andere plant binden en laten groeien plantkunde Voorbeeld: 'Enten wordt veel gedaan bij rozen en fruitbomen.' 2) (bij een mens of dier)...
1) Bomen veredelen 2) Copuleren 3) Doen voortgroeien op 4) Een loot aanbrengen 5) Een loot bevestigen 6) Een tamme loot aanbrengen 7) Entstof brengen in 8) Griffelen 9) Grondvesten 10) Grondvesten op 11) Inbijten 12) Injectie geven 13) Kweektechniek 14) Kweken 15) Loot aanbrengen 16) Loten 17) Oculeren 1) Copuleren 2) Griffelen 3) Grondvesten 4) Oculeren 5) Spleetenten 6) Stekken 7) Veredelen 8) Loten 
een methode van vermenigvuldigen waarbij een tak van een plant wordt verenigd met de wortels en tak van een andere plant.
een loot op een andere boom bevestigen (toon de herkomst via de etymologiebank)
[I] een loot op een andere boom bevestigen [II] inenten
een loot op een andere boom bevestigen
vermeerderingswijze. Wijnstokken welke door enten zijn ontstaan noemt men hybriden. Een ent van een volgroeide wijnstok kan op een onderstam worden geënt. Zie ook Phylloxera, druivenplant
Vaccineren; ook inenten..
Tuinbouwkundige techniek waarbij een vruchtdragend deel (ent) op een worteldragend deel (onderstam) wordt aangebracht. Bij de druivenplant wordt meestal een ent van de Vitis Vinifera op een voor de Phylloxera resistente onderstam, meestal een Amerikaanse druivensoort, aangebracht.
Methode die sinds de phylloxera-epidemie wordt gebruikt : op een onderstam die resistent is tegen deze ziekte wordt een ent van plaatselijke origine gehecht. De ent geeft zijn karakter door aan de wijn en de onderstam is slechts de drager.