elektrolyt zelfst.naamw. Verbuigingen: elektrolyten 1) chemische verbinding die in waterige oplossing in ionen wordt gesplitst 2) een stof of mengsel van stoffen gekenmerkt door het bezit van uitsluitend ionische geleidbaarheid 
Def.: een stof die uiteenvalt in ionen wanneer deze oplost in water.
stof die in vloeistof de geleiding van elektriciteit bewerkstelligt
Een vloeistof waarin elektronen vrij kunnen bewegen. Het gaat meestal om eenvoudige zuren of basen, waarbij het zuur of de base gesplitst is in positieve en negatieve ionen.
Engels:Electrolyte chemische verbinding die in waterige oplossing in ionen wordt gesplitst
verbinding die in waterige oplossing in ionen wordt gesplitst
Stof die aanwezig is in het bloed en andere lichaamsvloeistoffen en die een elektrische lading draagt. Elektrolyten zijn verantwoordelijk voor de opname van voedingsstoffen door de cellen en de verwijdering van afvalstoffen buiten de cellen om de vloeistoffen in het lichaam in evenwicht te houden en om het de spieren mogelijk te maken op een adequa...
Een stof die uiteenvalt in ionen wanneer deze oplost in water.
De elektrolyt is het medium dat de verbinding vormt tussen de twee polen (anode en kathode) van een elektrochemische energiedrager of cel (een batterij, elektrolytische condensator, brandstofcel, een elektrochemische cel of in een elektrolytische cel). Elektrolyten zijn chemische verbindingen die in een oplossing of in gesmolten toestand geheel of ...
• [medisch] chemische verbinding die in waterige oplossing in ionen wordt gesplitst.
Een elektrolyt is een stof die elektrische lading kan geleiden.