I emeritus bijv.naamw. Afbreekpatroon: eme·ri·tus Herkomst: «Latijn oudgediende, rustend Voorbeeld: 'een emeritus hoogleraar, een emeritus predikant' II emeritus zelfst.naamw. Afbreekpatroon: eme·ri·tus iemand die zijn emeritaat heeft Voorbeeld: '(mannelijk: emeriti, vrouwelijk: emerita)' Synoniem: veteraan 
1) In ruste 2) Gepensioneerd 3) Bejaarde voorganger 4) Gepensioneerde dominee 5) Gepensioneerde hoogleraar 6) Met ambtsrust 7) Niet meer in functie 8) Niet actief 9) Predikant in ruste 10) Ex-predikant 11) Oudgediende 12) Oud-dominee 13) Rustend predikant 14) Op rust 15) Rustend 16) Rustende geestelijke 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Emeritus``] Romeinsch krijgsman, die zijnen diensttijd eervol volbragt had. Deze diensttijd bedroeg 20 jaren of beter gezegd veldtogten bij het voetvolk of 10 jaren bij de ruiterij
rustend van hoogleraar of geestelijke (toon de herkomst via de etymologiebank)
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] rustend predikant of hoogleeraar. Van Latijn emereri = uitdienen; een uitgediende, een oudgediende, bij latere Romeinsche schrijvers.
zijn ambt neergelegd hebbend
(E., Em, emer.) emeritus