I emeritus bijv.naamw. Afbreekpatroon: eme·ri·tus Herkomst: «Latijn oudgediende, rustend Voorbeeld: 'een emeritus hoogleraar, een emeritus predikant' II emeritus zelfst.naamw. Afbreekpatroon: eme·ri·tus iemand die zijn emeritaat heeft Voorbeeld: '(mannelijk: emeriti, vrouwelijk: emerita)' Synoniem: veteraan 4 definities...
1) Bejaarde voorganger 2) Ex-predikant 3) Gepensioneerd 4) Gepensioneerde dominee 5) Gepensioneerde hoogleraar 6) In ruste 7) Met ambtsrust 8) Niet actief 9) Niet meer in functie 10) Op rust 11) Oud-dominee 12) Oudgediende 13) Predikant in ruste 14) Rustend 15) Rustend hoogleraar 16) Rustend predikant 1) Em 2) Emer 3) Gepensioneerd 4) Rustend 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Emeritus``] Romeinsch krijgsman, die zijnen diensttijd eervol volbragt had. Deze diensttijd bedroeg 20 jaren of beter gezegd veldtogten bij het voetvolk of 10 jaren bij de ruiterij
rustend van hoogleraar of geestelijke (toon de herkomst via de etymologiebank)
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] rustend predikant of hoogleeraar. Van Latijn emereri = uitdienen; een uitgediende, een oudgediende, bij latere Romeinsche schrijvers.
zijn ambt neergelegd hebbend
(E., Em, emer.) emeritus