1) Welluidendheid 
welluidendheid (toon de herkomst via de etymologiebank)
Welluidendheid
Term uit de prosodie voor het feit dat een schrijver de klank zodanig exploiteert dat er een aangenaam, gehoorstrelend effect ontstaat. Wannéér dat effect bereikt wordt, zal van geval tot geval en van lezer tot lezer verschillend zijn, en is dus een subjectieve aangelegenheid. Vandaar dat sommigen (bijv R. Wellek) een onderscheid maken tussen het...
Etym: Gr. eu = goed; fōnè = klank, geluid. - Term uit de prosodie voor het feit dat een schrijver de klank zodanig exploiteert dat er een aangenaam, gehoorstrelend effect (welluidendheid) ontstaat. Wanneer dat effect bereikt wordt, zal van geval tot geval en van lezer tot lezer verschillend zijn, en is dus een subjectieve aangelegenheid. V...
Een klankverandering om uitspraakgemak (of welluidendheid)