evacueren werkw. Uitspraak: [ evakyˈwerə(n) ] Afbreekpatroon: eva·cu·e·ren Vervoegingen: evacueerde (verl.tijd enkelv.) 1) (mensen die in een bepaald gebied in gevaar zijn tijdelijk) naar een veiliger plaats brengen Vervoegingen: heeft geëvacueerd (volt.deelw.) Voorbeeld: 'Vanwege de dreigende bosbrand heeft de brandweer het ...
1) Weggaan 2) Leegruimen 3) Tijdelijk ergens anders wonen 4) Tijdelijk overbrengen naar een veilige plaats 5) Naar een veiliger plaats brengen 6) Uit veiligheid ontruimen 7) In veiligheid brengen 8) Verhuizen tijdens het incident 9) Ontruimen 10) Onderbrengen 11) Ontvolken 12) Ergens anders onderbrengen 
Def.: proces van tijdelijk verplaatsen van personen en levende have-erfgoed en bedrijfsmiddelen uit een bedreigd gebied
ontruimen
Uit een bepaald gebied wegsturen en op een andere plaats laten wonen. De Duitsers hadden bijvoorbeeld het grootste deel van de bevolking van Zandvoort geëvacueerd, omdat zij verdedigingswerken wilden aanleggen in de kuststrook. Zie ook: Atlantikwall.
ontruimen (toon de herkomst via de etymologiebank)
rechtswetenschap: gedwongen ontruiming van enig gebiedsdeel door de burgerbevolking in verband met oorlogshandelingen of ...
• [ov] een gebied ontruimen wegens gevaar. • [erga] de woonplaats voor de veiligheid verlaten.
Evacueren is ontruimen (bij een ramp). [basiswoordenlijst groep 8]