evacueren werkw. Uitspraak: [ evakyˈwerə(n) ] Afbreekpatroon: eva·cu·e·ren Vervoegingen: evacueerde (verl.tijd enkelv.) 1) (mensen die in een bepaald gebied in gevaar zijn tijdelijk) naar een veiliger plaats brengen Vervoegingen: heeft geëvacueerd (volt.deelw.) Voorbeeld: 'Vanwege de dreigende bosbrand heeft de brandweer het h...
1) Ergens anders onderbrengen 2) In veiligheid brengen 3) Leegruimen 4) Naar een veiliger plaats brengen 5) Onderbrengen 6) Ontruimen 7) Ontvolken 8) Tijdelijk ergens anders wonen 9) Tijdelijk overbrengen naar een veilige plaats 10) Uit veiligheid ontruimen 11) Verhuizen tijdens het incident 12) Weggaan 1) Leegruimen 2) Ontruimen 3) Wegsturen 4) Wegzenden 
ontruimen (toon de herkomst via de etymologiebank)
• [ov] een gebied ontruimen wegens gevaar. • [erga] de woonplaats voor de veiligheid verlaten.
ontruimen
Uit een bepaald gebied wegsturen en op een andere plaats laten wonen. De Duitsers hadden bijvoorbeeld het grootste deel van de bevolking van Zandvoort geëvacueerd, omdat zij verdedigingswerken wilden aanleggen in de kuststrook. Zie ook: Atlantikwall.
Een gebied verlaten, omdat het er niet meer veilig is (tijdelijk)
rechtswetenschap: gedwongen ontruiming van enig gebiedsdeel door de burgerbevolking in verband met oorlogshandelingen of ...