ontwijding (toon de herkomst via de etymologiebank)
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Rooms Katholiek), vervloeking, krachtens welke een persoon of zaak, die aan God is toegewijd, van die wijding beroofd wordt, inzoover dit mooglijk is; uitbanning uit den oorspronklijken kring. Van Latijn exsecrari, aan de wraak der goden toewijden, vervloeken.