graven werkw. Uitspraak: [ ˈxravə(n) ] Vervoegingen: groef (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gegraven (volt.deelw.) (een gat) in de grond maken Voorbeelden: 'op het strand een kuil graven met een schep' , 'een graf graven' , 'een kanaal graven met graafmachines' Synoniemen: delven opdelven opgraven scheppen schrammen speuren 5 defin...
1) Delven 2) Dollen 3) Kelven 4) Omwoelen 5) Opdelven 6) Rooien 7) Scheppen 8) Schrammen 9) Speuren 10) Spitten 11) Uithollen 12) Wroeten 1) Delven 2) Gemeente in waals-brabant 3) Opdelven 4) Opgraven 5) plaats in belgië 6) Plaats in de Benelux 7) Plaats in Waals-Brabant 8) Scheppen 9) Schrammen 10) Speuren 11) Spitten 12) Werk op het land 13) Wroeten 
in de grond spitten (toon de herkomst via de etymologiebank)
een gat maken door grond weg te halen vb: de tuinman graaft een gat voor de compost
in de grond spitten, uithollen; (verouderd) graveren
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] onder het Koninkrijk Holland. In de maanden April-Juni 1810, dus kort voor zijn gedwongen abdicatie, beloonde Koning Lodewijk een twaalftal uitstekende mannen voor hunne aan den lande en zijn persoon bewezen diensten, door verheffing tot Baron en Graaf van van het Koninkrijk, wa...
in de grond spitten
Te gebruiken voor Britse edelen in de derde graad van adeldom, op hetzelfde niveau als de graven van het Europese vasteland, lager dan hertogen en markiezen en hoger dan burggraven