de heiden zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈhɛidən ] Afbreekpatroon: hei·den Verbuigingen: heidenen (meerv.) iemand die geen, of een andere godsdienst heeft overgeleverd zijn aan de heidenen (afhankelijk zijn van mensen in wie je geen vertrouwen hebt) Synoniemen: barbaar ongelovige gelovige (antoniem) Spreekwoorden en zegswijzen • a...
1) Afgoddienaar 2) Afgodendienaar 3) Atheïst 4) Barbaar 5) Godloze 6) Ketter 7) Landloper 8) Onchristen 9) Ongelovige 10) Ongodsdienstige 11) Paganist 12) Zigeuner 1) Afgodendienaar 2) Afgodist 3) Afvallig christen 4) Afvallige 5) Barbaar 6) Geen christen 7) Gitano 8) Ketter 9) Niet-christen 10) Ongelovige 11) Ongodsdienstig mens 12) Ongodsdienstig persoon 13) Paganist 14) Plaats in Zwitserland 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Heiden``] Dorre en zandige vlakten met heidekruid begroeid, veelal ongeschikt voor den landbouw en dikwijls met veenen en moerassen bedekt. Zij dragen den naam van H. in Duitschland en de Nederlanden, in Frankrijk dien van Landes, in Spanje dien van Arenales
niet-aanhanger van het christelijk geloof (toon de herkomst via de etymologiebank)
iemand die niet in een christelijke god gelooft vb: de vrome man maakte zijn buurman uit voor heiden
[Vegetaties] Heiden zijn lage, open stuikheide- of dopheidebegroeiingen op eerder voedselarme zand-, veen- of leembodem met doorgaans een minimale opslag van struiken of bomen.
ongelovige
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (De -) bijnaam van den Italiaanschen schilder Anthony de Soldrio (1382-1455), it. Il Zingaro (Zigeuner). Naar de onderwerpen zijner doeken dus geheten.
ongelovige
Het Germaanse woord heiden is afgeleid van ‘heide’ en betekent oorspronkelijk ‘heidebewoner’ oftewel ‘barbaar’. De heidebewoners en andere bewoners van het platteland hielden lang vast aan hun eigen niet-christelijke godsdiensten. Hierdoor werd het woord heiden langzamerhand synoniem voor ‘afgodendienaar’ en ze waren de kerk een doo...
hij die niet in de ware God gelooft; afvallig christen; ongodsdienstig mens in het algemeen
Niet-christen: iemand die volgens middeleeuwse opvattingen niet in de 'ware God' gelooft en niet gedoopt is.
Persoon die niet het juist geachte geloof heeft (bijv. niet-christenen in de ogen van christenen)