honneurs zelfst.naamw. Uitspraak: [ hɔ'nɵ:rs ] Afbreekpatroon: hon·neurs (voor iemand) de honneurs waarnemen ((in plaats van iemand) aanwezig zijn, (iemand) vervangen) 'Zij kan morgen niet komen, ik neem de honneurs voor haar waar.' Synoniemen: eerbewijzen honneur 
1) Hoogste kaarten 2) Eerbewijzen 3) Plichten 4) Bewijs van eer 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Honneurs``] Eerbewijzen. Zie aldaar
eer, eerbewijs (toon de herkomst via de etymologiebank)