de huig zelfst.naamw. Verbuigingen: huigen Verbuigingen: huigje een lapje afhangend weefsel aan het uiteinde van het zachte verhemelte, waarmee onder andere het neuskanaal kan worden afgesloten Synoniemen: uvula 
1) Keellelletje 2) Uvula 3) Lelletje in de keel 4) Lel 5) Deel van het gehemelte 6) Deel van een keel 7) Deel van de mond 8) Lichaamsdeel 9) Deel van de keel 10) Deel van de mondholte 11) Keeluitsteeksel 
kegelvormige uitloper van het zachte gehemelte achterin de mond, aan de ingang van de keel
lelletje in de keel (toon de herkomst via de etymologiebank)
De 'huig', ook wel 'uvula' genoemd, is in de menselijke mond de uitloper van het zachte gehemelte. De huig bestaat voornamelijk uit alveolaire klieren en een deel van de musculus uvulae (waarvan de rest in het zachte gehemelte ligt).
• [anatomie] een lapje afhangend weefsel achter in de keel waarmee het neuskanaal afgesloten kan worden
lelletje in de keel