immatriculeren werkw. Uitspraak: [ ɪmatriky'lerə(n) ] Afbreekpatroon: im·ma·tri·cu·le·ren Vervoegingen: immatriculeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geïmmatriculeerd (volt.deelw.) officieel registreren Voorbeelden: 'een auto immatriculeren' , 'studenten immatriculeren' 2 definities...
1) Inschrijven als student 
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] inschrijven in de naamlijst, den naamrol, het register van de leden, waaruit een genootschap bestaat; opnemen als lid; van Latijn matricula (openbaar register), Hoogduits matrikel, Frans matricule = naamlijst.