de impedantie zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: im·pe·dan·tie Verbuigingen: impedanties (meerv.) Verbuigingen: impedantietje (verkleinwoord) de frequentieafhankelijke mate waarin een materiaal het passeren van elektrische lading bemoeilijkt (''schijnbare weerstand'') Voorbeeld: 'De impedantie is een complexe grootheid waarvan het reële...
1) Elektrische term 2) Weerstand van wisselstroom 3) Wisselstroomweerstand 1) Stroomweerstand 
Eigenschap van een elektrisch component of circuit.
wisselstroomweerstand (toon de herkomst via de etymologiebank)
algemene term die de aangeeft welke weerstand (verzet) de flow (geluidsstroom) ondervindt
De impedantie is de weerstand die een wisselstroom in een spoel of een condensator ondervindt. Op dit principe is bijvoorbeeld ook de toonregeling gebaseerd. 
[technologie en techniek] Maat voor de effectieve weerstand van een elektrische stroomkring tegen een wisselstroom met een hoge frequentie. De leek komt vooral met het woord impedantie in aanraking bij de installatie van consumentenelektronica , zoals bij de aansluiting van luidsprekers, schotels of kabeltelevisie.
belemmering, bemoeilijking of weerstand
De impedantie is de weerstand die een wisselstroom in een spoel of een condensator ondervindt. Op dit principe is bijvoorbeeld ook de toonregeling gebaseerd.
(De impedantie is de weerstand die een wisselstroom in een spoel of een condensator ondervindt. Op dit principe is bijvoorbeeld ook de toonregeling gebaseerd.)
Gemeten weerstand waar een eleciteit aan onderhevig is als de electriciteit dit bepaalde punt paseert. Impedantie wordt weergegeven in Ohms, wat een ratio is tussen voltage en ampere.